
Bu yazıyı yazma nedenime gelecek olursak, tamamen benim vizelerden sağ salim çıkmış olmam ve ne Allahın hikmetiyse geçtiğimiz haftalarda "Vizeler bitsin şöyle olacak, vizeler bitsin böyle olacak" dememe rağmen ve de vizelerin de bitmiş, rahata kavuşmuş olmama rağmen hala daha tedirgin olmamdan kaynaklı bir durum. Neyin peşinde olduğum ve ne yapmaya çalıştığımın farkında değilim. Bu yüzden yazmaya karar verdim.
Bu kadar kendim hakkında bilgi verip ve sizin için bir boka yaramayan paragraflar yazdığımdan dolayı özür diler ve genel konumuza dönmek isterim. Arada oturup düşündüğüm olmuştur "Neden her şeye sahip olabilecek insanlar intihar eder?" sanırım sorduğum sorunun cevabı içerisinde saklı, her şeye sahipler ve her hangi bir şeye ihtiyaçları olduklarında almamaları için hiç bir neden yok. İşte problem bu...

Birlikte kurduğumuz bu hayal senin ve benim yani ikimizin arasında geçen bir muhabbet. Sana ve bana göre güzel bir şey. Hayal bile olsa ikimizinde hoşuna gitti -belki de sen "Ne Paris'i be! Para bulsam memlekete gitçem!" dedin- boşver şimdi onu sen bana takıl...
2 saniye düşün senin hayalin var ve başkası hayalini gerçekleştirebileceği bir şey uğruna çalışacağı bir hayal yok veya hayalini gerçekleştirmesi uzun sürmez.Uzaktan bakınca bizim için güzel gözükse de hayallerini gerçekleştirebilecek birinin hemen gerçekleştirebilmesi için önünde hiç bir neden olmaması bizim için iyi bir şey olsa da, bu kötü bir şey. Yani uğrunda uğraşması için bir amacı yok. Hayal edip'de ulaşamayacağı bir insanın yaşam amacı olmaz. Bu da beraberinde yaşamdan kopmayı getirir.
Planladığınız bir amacı gerçekleştirdiyseniz oturup bi'kutlayın. Şunu düşünmeyin "Benim yapacak işlerim var!" boşverin onları şimdi, sadece anı yaşayın. Düşünün bi! Bu ana gelmek için çok çaba harcadınız onun tadını çıkartın. Kimse size "Rahat battı pezevenge!" demesin. Dinlenin, rahatlayın, bir şeyi başardığınızın mutluluğunu yaşayın ve sağlıcakla kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder