Üniversiteyi Kazanamadım

Hiç üzülme bir daha ki seneye girersin, diyerek canınızı sıkan bir çok insanın çevrenizde dolaşıp nasihat verdiğinden eminim. Çoğuda konuşmak için konuşur zaten, sonuçta ne derlerse desinler siz hiç birini takmıyorsunuz bile.

Öncelikle boktan bir dönemde olduğunuzu söyleyeyim. Bu dönemi kısaca özetlemek gerekirse, ilk önce sınava girdiniz girene kadar bir stres, sınavdan çıktınız her görenden "Nasıl geçti?" sorusuyla ayrı bir stres. Sorular açıklandı, onu mu işaretledim bunu mu işaretledim diye ayrı bir stres. Puanlar açıklanana kadar ayrı bir stres. Ardından ikinci sınav geldi onda da bir stres. Sınav bitti ilk sınavdaki gibi soru yağmuru. Onun puanları açıklandı. Sonra tercih yaptınız. Bir de bunların sonucunu öğrenmek için ayrı bir stres yaşadınız. Sonra bir baktınız sonuç kocaman bir sıfır. Hiç bir yeri kazanamadınız. İnsan bunları yaşadıktan sonra koca bir senem boşa gitti diye düşünüyor bir de sadece son 3-4 ayın stresinin boşa gittiğini anlayınca kendinizi kocaman bir sıkıntı içerisinde buluveriyorsunuz.

Kendi başımdan geçeni anlatayım. Sınavına girdim, sonuçlar açıklandı, tercih yaptım ve kader anı olan tercih sonuçlarının açıklanacağı gün geldi. Bilgisayarın başına geçtim, tek düşündüğüm "Bir yeri kazanabildim mi?" yanımda da annem, TC numaramı kopyaladım ve sürekli sayfayı yeniliyorum. Her yenilemede de şu kadar zaman kaldı, bu kadar zaman kaldı gibi yazılar çıkıyor. Son 10 saniyeye girdik ve kafamda o kadar çok düşünce var ki anlatamam. Beynim hiç o kadar çalışmamıştı. Sanki içeride bir motor çalışıyor ve her devir yaptığında biraz daha ısınıyor kafamın içi ve resmen alevler çıktığını hissediyorum. Son 2 saniyeye girdik artık sonuçlar açıklanacak ve yemin ederim o an duran bir nesneye yoğunlaşmış olsaydım kesin havalanırdı. Son 1 saniye ve sayfa açıldı. TC numaramı yapıştırdım ve sayfa açılana kadar geçen birkaç milisaniye benim için geçen 10 yıl gibiydi. Sonunda sayfa açıldı. Bir yere yerleşememişim.Tek yapabildiğim anneme dönüp "Kazanamamışım" demek oldu. Sonrası malum, herkes yıkıldı, evden cenaze çıksa bu kadar olur. O gün ev telefonu genelev telefonunu aratmadı. İpini koparan arıyor, eğer arayan yakın bir akraba ise annemle beraber ağlıyordu. Babam işten geldi, bir postada onunla beraber üzüldük. Çok boktan bir gündü.

Sonra ne oldu? 2. sene tekrar hazırlandım bu sefer kazandım. Demin anlattığım o günü boşu boşuna üzülerek geçirmiş olduk. 2. senemde kazanmış biri olarak, önünüzdeki seneye odaklanın bence. Yaz bitmek üzere doya doya yaşayın. Önünüzde okulsuz ve vaktinizin tamamı size kalmış bir sene olacak. Emin olun çok rahat hazırlanacaksınız. Konuları önceden bitirip kalan zamanınızda bolca tekrar etme vaktiniz olacak. Tekrar söylüyorum, hiç üzülmeyin. Bu seneyi çok rahat geçireceksiniz. Gün 24 saat 8 saati uyku, 8 saatini ders, kalan 8 saat size kalmış. Baya rahat.

Son olarak bir şey daha söyleyeyim. Dershanelerin anlattığı toz pembe üniversite hikayelerine inanmayın. Yok üniversiteye gidince rahat olacaksınız, yok bir kapak atın bir daha rahat, hep eğleneceksiniz bilmem ne. Yok öyle bir şey. Üniversiteye gelince, hiçte öyle olmadığını anlıyorsunuz. Hayata başlamanın bir adım gerisi ve gerçekten çok stresli. Mezun olunca ne yapacağım derdi başlıyor. Kalın sağlıcakla.

Üniversite sınavına tekrar hazırlanmak ile ilgili bir yazı: Üniversiteye Tekrar Hazırlanmak